ಹೀಗೆ ನಾನು-ನೀನು

ನೀನು ಕರೆದಾಗ ಓ ಎನಬೇಕು

ನಿನ್ನ ಮಾತಿಗೆ ನಾ ನಗಬೇಕು

ನಿನ್ನ ನೋಟದ ಬಾಣಕೆ ಕರಗಿ

ನಾ ನೀರಾಗಬೇಕು!



ಕಾದ ನೊರೆವಾಲ ಕಾಫಿ ಕಪ್ಪು

ನಿನ್ನ ಕೈಗಿತ್ತು ನಗೆ ಬೀರಿ

ದಿನದ ದಣಿವೆಲ್ಲಾ ಮಣಿವಂತೆ

ತಣಿವಂತೆ ಮಾತಾಡಬೇಕು!



ತುಟಿ ಬಿರಿಯುವಷ್ಟು ಮಾತು ನಗು ಹರಟೆ

ನನ್ನ ಬಾಳ ಪಯಣದ ಆಸೆ ಕನಸುಗಳ

ನಿನ್ನಾಳದ ಕಂಗಳ ನಡುವೆ ತೆರವುಗೊಳಿಸಬೇಕು

ನಿನ್ನ ಸ್ಫೂರ್ತಿಯಿಂದಲೇ ಅವೆಲ್ಲ ಸಾಕಾರಗೊಳ್ಳಬೇಕು!



ನಿನ್ನಾಕಾಂಕ್ಷೆ ಅರಿತು ಅದಕನುವಾಗಬೇಕು

ನಿನ್ನಿಚ್ಛೆ ನಿರೀಕ್ಷೆಗಳೆಲ್ಲ ನಿಜವಾಗಬೇಕು

ನಾವಿಬ್ಬರೂ ಸೇರಿ ಬಾಳರ್ಥವರಿಯಬೇಕು

ಮತ್ತೆ, ಹೀಗೆಲ್ಲ ನಿಜಕ್ಕೂ ನಡೆಯಬೇಕು!

To a (un)known friend

I do not know you yet know a lot
I feel good when I talk to you
You make me think, you make me smile
You give me a reason to envisage


We have common interests which grows our rapport
Every day I talk to you, we exchange our thoughts
I recall our arguments, just to introspect on self
No clues what you feel but I have learnt a lot


Do not know if we ever meet
However my friend here is my greet
Thank you for this friendship
Which of course is unique